بررسی و مقایسه مدل سنتی (تنزیل سود نقدی) با مدل نوین اهلسن در ارزش گذاری حقوق صاحبان سهام (شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران)

اولین و مهم ترین عاملی که در اتخاذ تصمیم های سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار فرا روی سرمایه گذاران قرار می گیرد مقوله ارزشیابی و برآورد ارزش واقعی سهام می باشد. مدل ها و روش های متعددی برای تعیین ارزش واقعی سهام مطرح شده است که در یک طبقه بندی کلی می توان آن ها را به دو دسته تقسیم نمود: الف ) ارزشیابی شرکت از طریق ارزش خالص دارایی ها ب ) ارزشیابی شرکت از طریق تعیین ارزش حقوق صاحبان سهام علاوه بر این دو دسته، در سال های اخیر تئوری های جدیدی برای تعیین ارزش واقعی سهام مطرح شده اند که از جمله آنها می توان به مدل های ارزش افزوده اقتصادی و اهلسن اشاره نمود. در این تحقیق به بررسی مقایسه ای اعتبار دو مدل ارزش گذاری تنزیل سود نقدی و مدل اهلسن در محاسبه ارزش شرکتها با استفاده از 78 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار طی سال های1381 الی1386 پرداختیم. هدف این پژوهش پاسخ به این سوال بود که آیا ارزش بازار شرکت ها با ارزش محاسباتی مدل های ارزش گذاری مذکور رابطه ای دارد یا خیر و اگر رابطه ای دارد رویکرد سنتی ارزش گذاری که مبتنی بر تنزیل سود نقدی شرکت ها می باشد، ارزش شرکت را بهتر تخمین می زند یا رویکرد نوین که بر سود باقی ماند? شرکت ها تاکید دارد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون های تفاوت میانگین دو جامعه، رگرسیون مرحله ای و آزمون فرید من استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که ارزش بازار شرکت با ارزش محاسبه شده شرکتها بر مبنای مدل تنزیل سود نقدی و مدل اهلسن رابط? معنی دار، دارد. ضریب تعیین مدل اهلسن در مقایسه با مدل تنزیل سود نقدی نشان می دهد مدل ارزش گذاری اهلسن با تکیه بر سود باقی مانده، ارزش محاسباتی شرکت را بهتر برآورد می نماید. آزمون فریدمن نیز برتری مدل ارزش گذاری اهلسن را در مقایسه با مدل تنزیل سود نقدی تایید نمود. آزمون رگرسیون مرحله ای نیز ثابت کرد که اجزای تشکیل دهنده مدل اهلسن نسبت به مدل تنزیل سود نقدی بهتر می تواند تغییرات ارزش بازار شرکتها را پیش بینی نماید.